हृदयांशु || भाग - ०४

त्यादिवशी तुला समुद्राकडे जाताना पाहिले राही, असे वाटले की कुणी माझा जीवच काढून घेतेय. धावत-पळत तुझ्याजवळ पोहोचेपर्यंत जीव घश्यात आला होता. खाली आलो तर मॅडम छानपैकी पाय पोटाशी घेऊन समुद्राच्या लाटा पाहात होत्या.

"काय मॅडम, लाटा मोजताय का काय?

"अरे सर तुम्ही? काही काय अहो, लाटा कशा मोजेन मी"

"मग काय करताय इथे एवढ्या रात्री? तेही एकटीच?"

"सांगू?"

" "

"बसा मग खाली. बसा ना"

"हं. बोला"

"मी ना माझ्या बाॅयफ्रेंडशी गप्पा मारणे या."

"बाॅयफ्रेंड?" 'हिला बाॅयफ्रेंड आहे?'

"हो बाॅयफ्रेंड. तो बघा माझा बी.एफ" आभाळाकडे बोट दाखवणारी राही मनमोहक दिसत होती. शेतीतून सुटून चेहऱ्यावर रुळणाऱ्या तुझ्या त्या चुकार बटा. हाय ... तुझ्याकडे नुसते पाहातच बसावे वाटत होते. तु दाखवत असलेला चंद्र आणि तू... तुलनाच नाही काही. तू राही, तू त्या चंद्रापेक्षाही तेजस्वी आणि सुंदर आहेस गं. 

"हं तर हा आहे तुझा बी.एफ?"

"हं हाच तो. पण सर तुम्ही काय करताय इथे एवढ्या रात्री?"

"अगं तुझ्यासाठीच"

"?"

"अगं म्हणजे तुला इथे बघितले एकटीला. म्हणून आलो."

"मला पौर्णिमेचा पूर्ण चंद्र प्रचंड आवडतो."

"हं दिसतो भारीच. आणि मला अशी समुद्राची गाज ऐकायला आवडते."

" "

"अगदी लहानपणापासून बरंका राही, समुद्र पाहून मी वेडावतो. सगळी दुःख, समस्या, टेन्शन्स सगळे विसरायला लावतो.. हा समुद्र."

"मी माझ्या मनातले सगळे शेअर करते, ह्या चंद्राशी. तो ऐकतो माझे सगळे. मन एकाग्र होते. आणि एकचित्ताने विचार केला की सगळ्या समस्या सुटतात."

"असं? मी कधी पर्याय केलं नाही. बघायला पाहीजे."

"नक्की पर्याय करा सर."

"राही, अगं आतातरी बंद कर ना ते सर म्हणणे."

"अं... एक प्रॉब्लेम आहे."

"काय झाले?"

"अं... तुमचे नाव फार अवघड आहे सर. मला तुमचे नावच घेता येत नाही."

"अगं, मग सगळे आॅफीसमध्ये जय म्हणतात. तसे म्हण ना."

"अरे हा, बरे आठवले. अहो, तुम्हाला अॉफीसात जय का म्हणतात?"

" "

"नुसतं हसताय काय सर, सांगा ना"

"अगं, ते मनिषा मॅडम नी दिलेलं नाव आहे." 

"ओ.के. पण का?"

"त्यांचे म्हणणे असे आहे की मी जयसारखा दिसतो."

"कोण जय?"

"अगं, तू वादळवाट सिरियल बघायची सवय का?"

"हो."

" "

"अरे होयकी. माझ्या लक्षातच आले नाही. जयसिंग राजपूत. कस्सला दिसलाय त्यात सुबोध."

"ए, एक सांग ना. मी खरंच तसा दिसतो का गं?"

"हं."

"मग तू पण म्हण ना मला जय"

"नाही. ते काही तुमचं नाव नाही. अं .... हृदय..हृदयांशु. कित्ती अवघड नाव. अं ... मी तुम्हाला अंशु म्हणू? चालेल?"

"म्हण. तुला जे आवडेल ते."

त्या दिवसापासून मला अंशु म्हणणारी तू एकदम नावानी मेसेज कसा केलीस गं?

"अंशु .. हा हेच .. ह्याच नावाने बोलावेन मी तुम्हाला."

"हा..आहेच का? मला अहो-जाहो करायचं कधी बंद करणारेस तू?"

"बघू."

राही अगं त्या दिवशी आपण पहाटे ४ वाजेपर्यंत गप्पा मारत होतो. ती रात्र माझ्यासाठी खूप खास होती. त्या एका रात्रीत आपण एकमेकांना असे ओळखायला लागलो तुझ्याच भाषेत बोलायचे तर असं वाटत होते की आपण जणू पहिलीतले मित्रच आहोत.

 अंशु तुझ्या तोंडून ही हाक कित्ती गोड वाटते. असं वाटायचं कि ही हाक फक्त तूच मारावी. आणि हीरा मी नाही दिला तो अधिकार दुसऱ्या कुणालाच. 

पण हीरा काय झालेय तुला? का अशी दिसत होतीस? कधीच कशालाही न घाबरणारी माझी हीरा आज इतकी घाबरून का बसली होती? एक शब्द नीट बोलली नाहीस आज तू. 

मला फेसबुकवर नावाने हाक मारली म्हणजे तुझे फेसबुक अकाउंट तू हॅण्डल करत नाहीस. आज तू खायला शिरा केला होतास म्हणजे तुला माहिती नव्हते कि मी येणार आहे ते. कुठेतरी पाणी मुरतेय. तू खूप मोठ्या संकटात अडकली आहेस. पण कसे कळणार काय झालेय ते? कोण सांगू शकेल मला? तुझ्या घरी कुणाला विचारावे का? नाही तुझ्या घरी तुझ्या ह्या परिस्थिती बद्दल माहिती नसणार. माहित असते तर त्यांनी तुला असे राहूच दिले नसते. मग कोण? तुझ्या मैत्रिणी? हा तुझ्या मैत्रिणीला विचारावे. पण तिला जर माहिती असते तर तिने नक्कीच तुला मदत केली असती. काय नाव तिचे? काहीतरी सांगितले होतेस तू. 

"अरे वाह! बरीच शॉपिंग केलीस कि गं. सगळा पगार इथेच संपवलास कि काय?"

"नाही हो. घरी सगळ्यांना काहीतरी घ्यायला नको का?"

"काय काय घेतलेस ग?"

"मॅडम, फार काही नाही ते घरच्यांसाठी इकडचा थोडा खाऊ घेतलाय."

"मॅडम, तुम्ही काय घेतलेत?"

"मी? काय घेतले असेल?"

"साडी?"

"बरोब्बर. कांजीवरम साडी घेतलीये मी. राही अगं तुपाने घ्यायचीस ना एखादी आईसाठी तुझ्या? किंवा तुझ्याचसाठी घेऊन ठेवायचीस ना लग्नात नेसली असतीस तुझ्या."

"नाही, मी घेतली आहे पण माझ्यासाठी किंवा आईसाठी नाही घेतली."

"मग?"

"माझ्या मैत्रिणीसाठी घेतली."

"बघू ग कशी घेतलीस ते"

"हे बघा. कसा आहे रंग?"

"मस्त आहे गं. मस्तच एकदम."

"हा रंग निरूला मस्त दिसेल. गोरी गोरी आहे ती एकदम. आणि आवडतो पण तिला हा रंग."

निरू. बरोब्बर हेच ते नाव. पण निरू नाव नसेल ना तिचे. काय असेल बरे? निरू म्हणजे नीरजा असू शकेल. किंवा आणखी दुसरे कोणते? आत्ता नीरजा नावाने फेसबुकवर शोधून तरी बघू ना. 

राहीच्या फ्रेंडलिस्ट मध्ये असेल ना ही. म्हणजे मी आहे तर हि असायलाच हवी ना. 

सापडली. हुश्श एकदाची सापडली ही. मेसेज करून ठेवावा. 

"Hi नीरजा, मी हृदयांशु. कदाचित तू मला ओळखत असशील किंवा कदाचित नाही. मी राहीचा मित्र म्हणजे Ex-Colleague. थोडं काम होते तुझ्याकडे."

ही ओळखेल का मला? करेल ना reply? आता फक्त वाट बघणे आहे आपल्या हातात. तोपर्यंत असे नुसतेच बसायचे हातावर हात धरून? नाही असं स्वस्थ नाही बसवणार मला. तिचा नवरा. तो काय करतो? त्याच्या फेसबुक प्रोफाईल मध्ये बघायला हवे. काय बरे नाव त्याचे? श्रीरंग इनामदार. हा सापडला. काय करतो बरे हा? अरे हा तर Andrew च्या कंपनीत काम करतो. Andrew ला विचारायला पाहिजे ह्याच्याबद्दल. 

" Hey Andrew, Wassup?"

"Fine man, how are you doing?"

"M fine. यार थोडा काम था तेरेसे."

"क्या रे?"

"तेरे ऑफिस मे एक आदमी है। श्रीरंग इनामदार नाम है उसका। उसकी जरा information चाहिये मुझे।"

"कैसा information?"

"आदमी कैसा है? क्या काम करता है? ऐसे General information चाहिये।"

"A hmm, give me some time will tell ya."

"hey thanks buddy"

"catch ya later c ya"

"yeah bye"

आता थोडं रिलॅक्स वाटतेय. आता झोप लागेल मला. 

Andrew आणि नीरजाचा रिप्लाय आजतरी काय लगेच यायचा नाही.

कसला आवाज येतोय? अं? मोबाईल? किती वाजलेत? ४? पहाटे ४ला कोण मेसेज करतेय?

"Hey hi अंशु. 

अंशु हेच म्हणायची राही तुमच्याबद्दल बोलताना. 

कसे आहात?

माझी कशी आठवण? 

काय काम आहे माझ्याकडे?"

नीरजा. Yes, She replied. I am so relieved. म्हणजे मी बरोबर जातोय.

"मी ठीक आहे नीरजा.

Please don't misunderstand, but I don't like to be called as Anshu. Sorry, will you please not call me by that name?"

"Yes, sorry.. Hrudayanshu."

"You can call me Jay, as many of my friends call me."

"Yes. Jay. That's easy to call. Anyway whatsup?"

"मला जरा राही बद्दल बोलायचे आहे."

"जय, राहीचे लग्न झालेय आता‌."

"माहिती आहे मला. मी आजच भेटलो तिला."

"काय? कधी? कसा?"

"तिच्या घरी गेलो होतो. तिनेच बोलावले होते."

"राहीनी? I can't believe this. Seriously? She called you? and how she got your contact no.?"

"नीरजा मी सगळं सांगतो तुला. मी फोन करू का तुला?"

"हो कर. फेसबुक कॉल कर."

"ओके."

"हॅलो नीरजा"

"हॅलो बोला जय, काही झालेय का?"

"म्हटले तर झालेय."

"म्हणजे?"

"नीरजा अगं मला राहीने आपण होऊन फेसबुकवर फ्रेंडरिक्वेस्ट पाठवली."

"बरं, मग?"

"ती माझ्याशी आपण होऊन बोलायला आली."

"ओके."

"तिने मला 'हृदयांशु' म्हणून संबोधले."

"क्काय?"

"हो. तिने स्वतः मला घरी बोलावले. आणि मला दारात बघून तिला आश्चर्य वाटले."

" "

"तिने जे खायला बनवले होते ते माझ्या आवडीचे नव्हते."

"कसे शक्य आहे?"

"आणि पूर्ण वेळ ती खूप घाबरून बसली होती. हात थरथर कापत होते तिचे. घामाने भिजली होती ती. दार  मिनिटाला पाणी पीत होती."

"हे भलतेच आहे."

"नीरजा तिचा नवरा कसा आहे ग?"

"ठीक आहे."

"म्हणजे तुमचे काय बोलणे त्याच्याबद्दल? ती काय सांगते? मला जरा शंका येतेय अगं."

"खरेतर आम्ही दोघी काही बोललोच नाहीये. ना तिच्या नवर्याबद्दल ना त्यांच्या वैवाहिक जीवनाबद्दल. आता तुम्ही म्हणताय ना जय, मलाही शंका वाटतेय. काहीतरी चुकतेय हो. मी तिच्या आईशी बोलते."

"नाही नको. तिच्या घराचे काळजी करत बसतील. मी तिच्याशीच बोलायला कसे मिळेल ते बघतो. तिच्याशी बोललो तर सगळे नेट समजेल."

"माझी काही मदत?"

"हो. मला सांग तिचे लग्न कसे झाले? त्याच्याशी भेट कशी झाली? त्याच्याबद्दल तुला काय काय माहिती आहे? सगळं सांग मला."

"सांगते"